Şu hayata karşı dimdik durmak,yılmamak,azimli olmak gerçekten çok zor.İnsan bu konuda ne kadar kararlı olursa olsun hayat mutlaka bir yerden çatlak veriyor.Bazen kendimize karşı öyle sözler veririz ki bir an o sözlerden başka hakikat yoktur deriz.
Ama öyle olmuyor.En basit örneği günlük yaptığımız program.Örneğin ben eve gelince onu yapacağım şunu yapacağım diyorum fakat icrate gelince ortada bir şey yok.Meslek hayatımızda,aile hayatımızda,arkadaşlık ortamımızda,toplum içerisinde bazen olmak istediğimiz gibi olamıyoruz.Çünkü bizi engelleyen etkenler mutlaka oluyor.Örneğin meslek hayatımızda tönerans tanımamız gerektiğine kanaat getiriyoruz fakat karşımıza bulunduğu mağduriyetten dolayı bizi etkileyen biri çıkınca kurallar devre dışı oluyor.Arkadaşlık ilişkilerimizde en çok değer verdiğimiz,sevdiğimiz bir kişi hata yaptığında kimi zaman affetmememiz gerekirken affeder kimi zamanda affetmemiz gerekirken affetmeyiz.
Kısacası şartları kişiler yani hayatımız kural tanımıyor.Her şey günlük gülistanlık olmaz biz engelleri zorlukları aşarak hayatı yaşanabilir duruma getiriyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder