"Fakat ben onu ilk defa masallarda olduğu gibi su başlarında,gül bahçelerinde olsaydı bilmem bu kadar sevecek miydim?İnsanlar hiçbir vakit ıstırap çektikleri zamandaki kadar güzel olmuyorlar."
Gerçekten her şey gözüktüğü kadar masum,temiz midir?Yoksa bu masumiyet ve temizlik içinde koca bir kötülüğü mü barındırır?Evet her duygu,hissiyat dibine kadar,hakikat olarak yaşanırsa yerindedir.Duygularını bütün benliğiyle yaşayan insanların hali ne tatlıdır.Her şey dıştan gözüktüğü gibi değildir aslında.Her aydınlığın bir karanlığı vardır.Mürşit Efendi bunu zamanında düşünemedi.
O sadece gördüklerine inandı,duyduğu sözler onu tatmin etti.Ya da duymak istediği,görmek istediği şeyler.
Saadetine kavuşacak kadar iyi bir eş ile evleneceğini düşünüyordu.Her şeyin kafasında kurguladığı gibi olacağına inanıyordu.Belki de sadece kendini kandırıyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder